Mijn eerste rit

Mijn eerste ritje sinds 2 jaar en het was zwaarder dan ik dacht!

Ik ben al een tijd bezig met het überhaupt regelen van een fiets, want zonder fiets kom ik sowieso nergens. Helaas ging (en gaat) dit nog niet zo voorspoedig als ik had gehoopt maar gelukkig mocht ik van mijn vader een fiets lenen.

Een paar internet bestellingen verder had ik een helm, bril, zadel, trappers en kon ik in principe van start. Uiteraard nog wat mooie kleding besteld bij Rapha maar deze waren nog niet binnen, dus dan toch maar alvast op pad in een bij elkaar geraapt setje! Een fiets shirt van mijn voormalig werkgever, schoenen van mijn broer en een fietsbroek van mijn vader.

Woensdagmiddag, ik zit te wachten op de regen die uiteindelijk weg blijft. Ik besluit na het avondeten te gaan en eenmaal omgekleed regent het.. de ironie. Maar geen probleem, ik ga! Ik heb er zin in. Het voelt weer een beetje zoals vroeger, alsof ik mezelf aan het klaar maken ben voor een wedstrijd. 

Er gingen tijdens het fietsen verschillende gedachtes door mij heen: "okay, ik heb nu 2 uur gehad, straks in Amerika nog maar 8 uur extra en dat dan een maand lang", "au, mijn kont!", "hmm, een goede fietsbroek met een goede zeem ga ik wel nodig hebben voor de lange ritten die gaan komen", "wat voor een zadel ga ik rijden als deze niet fijn blijkt?", "niets meer gewend jij hé?!", "waar ben ik aan begonnen!?". Dit is maar een kleine greep uit alles wat door mij heen ging. Dat krijg je als je voor het eerst weer gaat fietsen na zo'n lange tijd alleen maar in een sportschool te hebben gezeten.

Ik heb toen ik thuis kwam eigenlijk alleen maar gezeurd over mijn kont.. 'gek he', zei mijn vriendin toen? 'Na 2 jaar niet te hebben gefietst'. Tja misschien is dat het.. hoe dan ook, ik heb een begin gemaakt en heb ontzettend veel zin in volgend jaar! Mijn Rapha kleding is inmiddels ook binnen dus de volgende keer op de fiets met betere kleding en een betere zeem in mijn broek.

Ik heb er zin in. Jullie ook in de volgende blog?